Wyszukiwarka ulic
Ulica Marii Konopnickiej
Położenie
Ul. M.Konopnickiej przebiega od ul.Frascati do Prusa i dalej 100m w kierunku północnym.
Pochodzenie nazwy
Maria Konopnicka (1842-1910)
Pseudonim Jan Sawa. Wybitna poetka, nowelistka, powieściopisarka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, autorka "Roty". Popularna wyrazicielka ideałów demokratycznych. W latach 1877-1890 przebywała w Warszawie, mieszkała m.in. przy ulicach: Piekarskiej 7 i Frascati (pałac Branickich). Pierwsze wiersze drukowała w "Tygodniku Ilustrowanym", "Kłosach", "Bluszczu". W 1881 i 1883 ukazały się jej pierwsze zbiory poezji. W latach 1884-1886 redagowała czasopismo dla kobiet "Świt". W 1890 wydalona administracyjnie z granic Królestwa, przebywała za granicą: w Galicji, Monachium, we Francji i Włoszech. W 1903 otrzymała w darze narodowym od społeczeństwa dworek w Żarnowcu i zamieszkała tam na stałe. W 1906 przebywała w Warszawie, niosąc pomoc więźniom Cytadeli i ich rodzinom. Największym osiągnięciem Konopnickiej stały się liryki o tematyce wiejskiej ("A jak poszedł król na wojnę"), nowele ("Miłosierdzie gminy"), zbiory "Na drodze", "Nowele", "Ludzie i rzeczy", utwory dla dzieci ("O krasnoludkach i sierotce Marysi"), poemat "Pan Balcer w Brazylii". Realia warszawskie odmalowała w wierszach i nowelach: "Nasza szkapa", "Dym"," Mendel Gdański".
Pomniki poetki w Ogrodzie Saskim i przy Domu Chłopa.
Tablica pamiątkowa na murach Starego Miasta, kamień pamiątkowy przy ul. Piekarskiej.
źródło: „Słownik patronów ulic Warszawy" pod redakcją S.Ciepłowskiego - Muzeum Historyczne m.st. Warszawy i Wydawnictwo DiG
Ul. M.Konopnickiej przebiega od ul.Frascati do Prusa i dalej 100m w kierunku północnym.
Pochodzenie nazwy
Maria Konopnicka (1842-1910)
Pseudonim Jan Sawa. Wybitna poetka, nowelistka, powieściopisarka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, autorka "Roty". Popularna wyrazicielka ideałów demokratycznych. W latach 1877-1890 przebywała w Warszawie, mieszkała m.in. przy ulicach: Piekarskiej 7 i Frascati (pałac Branickich). Pierwsze wiersze drukowała w "Tygodniku Ilustrowanym", "Kłosach", "Bluszczu". W 1881 i 1883 ukazały się jej pierwsze zbiory poezji. W latach 1884-1886 redagowała czasopismo dla kobiet "Świt". W 1890 wydalona administracyjnie z granic Królestwa, przebywała za granicą: w Galicji, Monachium, we Francji i Włoszech. W 1903 otrzymała w darze narodowym od społeczeństwa dworek w Żarnowcu i zamieszkała tam na stałe. W 1906 przebywała w Warszawie, niosąc pomoc więźniom Cytadeli i ich rodzinom. Największym osiągnięciem Konopnickiej stały się liryki o tematyce wiejskiej ("A jak poszedł król na wojnę"), nowele ("Miłosierdzie gminy"), zbiory "Na drodze", "Nowele", "Ludzie i rzeczy", utwory dla dzieci ("O krasnoludkach i sierotce Marysi"), poemat "Pan Balcer w Brazylii". Realia warszawskie odmalowała w wierszach i nowelach: "Nasza szkapa", "Dym"," Mendel Gdański".
Pomniki poetki w Ogrodzie Saskim i przy Domu Chłopa.
Tablica pamiątkowa na murach Starego Miasta, kamień pamiątkowy przy ul. Piekarskiej.
źródło: „Słownik patronów ulic Warszawy" pod redakcją S.Ciepłowskiego - Muzeum Historyczne m.st. Warszawy i Wydawnictwo DiG
- DRUKUJ
- POWRÓT