Dzielnica Śródmieście m. st. Warszawy

Położenie
Aleja Ireny Sendlerowej jest ciągiem pieszym położonym pomiędzy ulicą Mordechaja Anielewicza i ulicą Józefa Lewartowskiego.

Pochodzenie nazwy
Irena Stanisława z Krzyżanowskich Sendlerowa (1910-2008) – działaczka społeczna. Była rodowitą warszawianką, jednak po śmierci ojca zamieszkała wraz z matką w Tarczynie. Wcześnie nauczyła się języka jidysz, szybko związała się z ruchem harcerskim. Kształciła się na Wydziale Prawa uniwersytetu Warszawskiego, studiowała również polonistykę. Działała w Komitecie Pomocy Społecznej Wolnej Wszechnicy Polskiej, przed wojną podjęła pracę opiekunki terenowej i referentki społecznej w warszawskim magistracie. Po wkroczeniu wojsk niemieckich kontynuowała ją mimo licznych oskarżeń o pomoc Żydom. Z racji prowadzonej działalności udało się jej wyprowadzić z terenu getta setki osób, głownie kobiet i dzieci. Od XI 1942 roku współpracowała z Radą Pomocy Żydom „Żegota”, szybko przejmując obowiązki kierownika referatu dziecięcego. Aresztowana przez gestapo w X 1943 roku, była torturowana w ich siedzibie w al. Sucha, po czym osadzona w Serbii (kobiecy oddział Pawiaka), skąd udało się ja wykupić po kilku tygodniach. Podczas Powstania Warszawskiego była sanitariuszką na Mokotowie i na Okęciu. Dzięki zaszyfrowaniu i ukryciu kartotek „Żegoty”, po wojnie udało się połączyć ocalałe z Holokaustu rodziny. Po wojnie organizowała od podstaw domy dziecka i opieki, w latach `50 w szkolnictwie medycznym. W związku ze swoją wojenną przeszłością wielokrotnie zatrzymywana i przesłuchiwana przez UB, jednak nigdy nie została aresztowana. W 1965 roku uhonorowana została tytułem Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata. Później odznaczona została również Orderem Orła Białego oraz Orderem Uśmiechu. W 2007 oraz w 2008 roku była zgłaszana do Pokojowej Nagrody Nobla. Zmarła w Warszawie, spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim.