Wyszukiwarka ulic
Ulica Wojciecha Górskiego
Położenie
Ul.Górskiego przebiega od Nowego Światu do ul.Szpitalnej.
Pochodzenie nazwy
Wojciech Górski (1849-1935)
Pedagog, założyciel i długoletni kierownik szkół. Studiował w warszawskiej Szkole Głównej. Był pozytywistą i zwolennikiem reform A.Wielopolskiego. W 1877 otworzył własną szkołę realną w Warszawie przy ul.Daniłowiczowskiej. W 1833 szkołę tę, przekształconą później w gimnazjum filologiczne, przeniósł do własnego gmachu przy ul.Hortensji (obecnie W.Górskiego). W 1927 przekazał szkołę społeczeństwu jako fundację.
Grób na cmentarzu Powązkowskim (67-V-9/10).
źródło: „Słownik patronów ulic Warszawy" pod redakcją S.Ciepłowskiego - Muzeum Historyczne m.st. Warszawy i Wydawnictwo DiG
Nieco historii
W połowie XVIII w. biegła tu niezabudowana droga wśród ogrodów, która zanikła w końcu tego stulecia. Ulicę przeprowadzono w latach 1882/1883 przez posesję należącą do wydawcy Salomona Lewentala i nazwaną od imienia jego żony ul.Hortensja. Górskiego zabudowana została w końcu XIX w. 3-piętrowymi kamienicami; stanął przy niej m. in. budynek szkoły Wojciecha Górskiego. Ok. 1937 ulicę nazwano jego nazwiskiem. Zabudowa Górskiego została zniszczona w 1944. Po odbudowie uzyskała połączenie z Nowym Światem. W 1957 odsłonięto tablicę ku czci szkoły i jej dyrektora Wojciecha Górskiego oraz ustawiono popiersie zasłużonego pedagoga.
źródło: "Ulice i place Warszawy" - Eugeniusz Szwankowski, Wydawnictwo Naukowe PWN SA
Ul.Górskiego przebiega od Nowego Światu do ul.Szpitalnej.
Pochodzenie nazwy
Wojciech Górski (1849-1935)
Pedagog, założyciel i długoletni kierownik szkół. Studiował w warszawskiej Szkole Głównej. Był pozytywistą i zwolennikiem reform A.Wielopolskiego. W 1877 otworzył własną szkołę realną w Warszawie przy ul.Daniłowiczowskiej. W 1833 szkołę tę, przekształconą później w gimnazjum filologiczne, przeniósł do własnego gmachu przy ul.Hortensji (obecnie W.Górskiego). W 1927 przekazał szkołę społeczeństwu jako fundację.
Grób na cmentarzu Powązkowskim (67-V-9/10).
źródło: „Słownik patronów ulic Warszawy" pod redakcją S.Ciepłowskiego - Muzeum Historyczne m.st. Warszawy i Wydawnictwo DiG
Nieco historii
W połowie XVIII w. biegła tu niezabudowana droga wśród ogrodów, która zanikła w końcu tego stulecia. Ulicę przeprowadzono w latach 1882/1883 przez posesję należącą do wydawcy Salomona Lewentala i nazwaną od imienia jego żony ul.Hortensja. Górskiego zabudowana została w końcu XIX w. 3-piętrowymi kamienicami; stanął przy niej m. in. budynek szkoły Wojciecha Górskiego. Ok. 1937 ulicę nazwano jego nazwiskiem. Zabudowa Górskiego została zniszczona w 1944. Po odbudowie uzyskała połączenie z Nowym Światem. W 1957 odsłonięto tablicę ku czci szkoły i jej dyrektora Wojciecha Górskiego oraz ustawiono popiersie zasłużonego pedagoga.
źródło: "Ulice i place Warszawy" - Eugeniusz Szwankowski, Wydawnictwo Naukowe PWN SA
- DRUKUJ
- POWRÓT